ÇOCUKLARDA SİĞİL

Yenidoğan bebekler, doğum kanalından geçerken annelerinden HPV (Human Papilloma Virus) enfeksiyonu kapabilirler. Bu durum, genellikle doğum sonrası belirti göstermez ve enfekte bebekler genellikle sağlıklı görünürler. Ancak, HPV'nin etkileri bazen yıllar sonra bile görülebilir ve çocuklarda çeşitli sağlık sorunlarına neden olabilir.

Bebeklerde en sık rastlanan HPV enfeksiyonu belirtisi laringeal papillomatosis'dir. Bu durum, larinks (boğaz) bölgesinde siğil ve saplı papillom gelişimine neden olur. Genellikle 2 ila 5 yaş arası çocuklarda görülür ve genellikle HPV Tip 6 ve Tip 11'in neden olduğu bilinir. Bu durum, her 100.000 doğumda yaklaşık 1.4 çocuğu etkiler.

Laringeal papillomatosis, epiglottis, trakea ve hatta bronşlar gibi solunum yolunun diğer bölümlerini de etkileyebilir. Bu hastalık, çocukluk çağında hava yolu daralmasının ve horlamanın en yaygın sebeplerinden biridir. Ayrıca, HPV enfeksiyonu nedeniyle nadiren de olsa anüs ve genital bölgede siğiller görülebilir.

Bebekler ve çocuklar üzerindeki bu potansiyel etkiler nedeniyle, hamilelik sırasında ve doğumdan önce HPV enfeksiyonu konusunda farkındalık ve uygun önlemler alınması son derece önemlidir. Bunlar, enfeksiyonun anneden çocuğa bulaşmasını önlemeye yardımcı olabilir ve çocuğunuzun sağlıklı bir şekilde büyümesini sağlayabilir.

Bilindiği gibi, deri siğilleri kendiliğinden gerileyebilir ve bunun altında yatan mekanizmalar tam olarak anlaşılamamıştır. Ancak çocuklardaki siğiller üzerine yapılan birçok gözlemsel çalışma, spontan iyileşmenin olabileceğini göstermiştir. Siğili olan 364 çocuk üzerinde yapılan bir takip çalışması, on bir yaşındaki çocukların sadece %7'sinin on altı yaşına geldiğinde siğil taşıdığını göstermiştir. Bu, %93'lük bir gerileme oranını gösterir. Hollanda'da siğil teşhisi konan 366 okul çocuğu üzerinde yapılan bir çalışmada, katılımcıların %50'sinin siğillerinin bir yıl içinde yok olduğu bildirilmiştir.

2014 yılında yayınlanan bir sistematik inceleme, çeşitli deri siğil tedavilerinin etkinliğini yetişkinler ve çocuklarda incelemiş ve topikal salisilik asit tedavisinin yararlı olduğunu, kriyoterapi ve immünoterapinin ise etkinliği konusunda daha şüpheli kanıtlar sunduğunu belirtmiştir. Bleomisin, fotodinamik tedavi, bant, cerrahi eksizyonlar, lazerler gibi diğer tedavilerin etkinliği tam olarak bilinmemektedir.

Çocuklarda siğillerin yetişkinlere göre daha hızlı gerilediği bilinmektedir, bu da yetişkinlere göre farklı etkinlik oranları verir. Ayrıca, genç hastalar ağrılı müdahalelere daha az toleranslı olabilir, bu da mevcut tedavi seçeneklerini sınırlar.

Sonuç olarak, genç ya da işbirliği yapmayan çocuklarda plantar lezyonların "izle ve bekle" yaklaşımı veya salisilik asit bazlı preparatlar ile ele alınması önerilmiştir. Daha büyük çocuklar benzer bir yaklaşımla tedavi edilebilir, ancak alternatif olarak kriyoterapi de kullanılabilir. Bu yöntemlerle düzelmeyen inatçı lezyonlar, immünoterapiler veya lazer tedavisi gibi üçüncü basamak tedaviler için düşünülebilir. Ancak bu tedavilerin etkinliği hakkında daha az kanıt vardır.