SİĞİL NEDİR?

Siğiller, deri ve mukozal yüzeylerde görülen benign (iyi huylu) büyümelerdir. Bu büyümeler, İnsan Papilloma Virüsü (HPV) adlı bir virüs tarafından tetiklenir. Bu lezyonlar genellikle yüzeyel, yani epidermis (derinin en üst katmanı) düzeyinde oluşur ve çeşitli morfolojik özelliklere sahip olabilirler.

Son yıllarda HPV enfeksiyon sıklığında son derece hızlı bir artış gözlenmektedir. Bu hızlı artış virüsün çok kolay bulaşabilmesi sebebiyledir. HPV genital siğillere sebep olur ve genital siğil en yaygın cinsel yolla bulaşan hastalıktır. Bir kadının yaşamı boyunca HPV ile enfekte olma ihtimali %75’dir.

Siğiller genellikle ağrısızdır ve belirgin bir doku yüzey yükseltisi ile tanımlanır. Bunlar genellikle yuvarlak veya oval şekillidir ve beyaz, gri, kahverengi veya ten renginde olabilir. Siğiller, belirgin bir çizgili veya granüler (taneli) yüzey morfolojisine sahip olabilir.

Siğiller, HPV'nin deri veya mukoza ile temas sonucu hücrelere nüfuz etmesiyle oluşur. Virüs, deri hücrelerinin kontrolsüz bir şekilde çoğalmasını uyarır, bu da siğillerin karakteristik yüzey kabartısına yol açar.

Siğiller vücudun hemen hemen her yerinde görülebilir ancak en sık eller, ayaklar ve genital bölgede görülür. Siğillerin görüldüğü yer, genellikle virüsün vücuda giriş noktasıdır.

Siğiller genellikle direkt temas yoluyla yayılır. Bu, enfekte bir kişi ile deri-deri teması anlamına gelir veya bir kişinin virüsü barındıran bir nesneye dokunmasıyla olabilir. Siğiller, vücutta bulunduğu yerden yakın bir yere bulaşarak da yayılabilir.

Birçok farklı siğil türü vardır, bunlar arasında düz siğil, plantar (ayak tabanı) siğil, filliform (ipeksi) siğil ve genital siğil bulunur. Her tür, morfolojisi, oluştuğu yer ve genellikle neden olan HPV türüne göre belirlenir.

Siğiller genellikle fiziksel muayene ile teşhis edilir. Dermatoskop gibi cilt altını incelemek için kullanılan araçlar, siğilin doğasını ve yapısını daha iyi belirlemek için kullanılabilir. Nadiren, biyopsi ya da HPV testi gerekebilir.

Siğil tedavisinde kullanılan farklı yöntemler, hastanın genel sağlık durumu, siğillerin bulunduğu konum ve sayıları ve siğilin türüne bağlıdır. İşte en yaygın tedavi yöntemleri:

Siğillerin önlenmesi genellikle enfekte olmuş kişilerle ve eşyalarıyla doğrudan teması sınırlamayı ve cilt bütünlüğünün korunmasını içerir. Ayrıca, genital HPV türlerine karşı aşı kullanılabilir.

Siğiller, uygun tedaviye rağmen tekrarlama riski taşır. Bu tekrarlama riski, kullanılan tedavi yöntemine, hastanın belirli risk faktörlerine ve bağışıklık durumuna göre değişkenlik gösterebilir.

Kullanılan tedavi yöntemi, siğillerin tekrarlama olasılığını etkileyen bir faktördür. Örneğin, bazı tedaviler (örneğin, lazer tedavisi veya cerrahi yöntemler) diğerlerine göre tekrarlanma riskini azaltabilir, ancak hiçbir tedavi tekrarlanma riskini tamamen ortadan kaldıramaz.

Hastanın yaşam tarzı ve davranışları da siğillerin tekrarlama olasılığını etkiler. Sigara içmek ve belirli riskli cinsel alışkanlıkların devam ettirilmesi gibi faktörler, siğillerin tekrarlamasını daha olası kılar. Ayrıca, vücuttaki bağışıklık sisteminin durumu, siğillerin tekrarlama olasılığını etkileyebilir. Örneğin, bağışıklık sistemini zayıflatan bir hastalığı olan kişilerde siğiller daha sık tekrarlar.

Bununla birlikte, belirli bir çalışmada, belirli risk faktörlerine sahip olan ve kriyoterapi ile tedavi edilen hastaların yarısından fazlasında, tedaviden üç ay sonra siğillerin tekrarladığı görülmüştür. Eğer bu grup hastalar risk içeren davranışlarına devam ederse, bir yıl içinde siğillerin 4-6 kez tekrarladığı belirtilmiştir. Bu, her tür siğil için geçerli olabilir, ancak risk faktörleri ve tekrarlama hızı değişebilir.

Siğillerin çoğu zararsızdır ve çoğunlukla kozmetik endişelere neden olur. Ancak, bunların çoğu HPV (Human Papilloma Virüs) türleri tarafından neden olur ve belirli HPV türleri, çeşitli kanser türlerine yol açabilir.

Yüksek riskli HPV türleri arasında HPV 16 ve 18 bulunur ve bunlar özellikle serviks, vulva, vajina, penis, anüs, ağız ve boğaz kanserlerine yol açabilir. Ancak, bu türler genellikle genital siğilleri değil, düz, görünmez lezyonları oluşturur. Dolayısıyla, tipik olarak HPV 16 ve 18 türleri tarafından oluşturulan lezyonların cilt veya genital siğillerle bir ilgisi yoktur.

Öte yandan, cilt siğilleri genellikle düşük riskli HPV türlerinden kaynaklanır ve bu türlerin kansere yol açma riski son derece düşüktür. Cilt siğillerinin cilt kanserine dönüşme riski son derece düşük olmasına rağmen, bir siğilin uzun süre geçmemesi, büyümesi veya kanaması durumunda siğil konusunda uzman bir doktor tarafından kontrol edilmesi önemlidir.

Genital bölgede, HPV 16 ve 18 türlerinin neden olduğu değişiklikler, vulvar intraepitelyal neoplazi (VIN) veya vajinal intraepitelyal neoplazi (VAIN) olarak adlandırılan durumları oluşturabilir. Bu durumlar, hücrelerde anormal değişiklikler içerir ve zaman içinde kansere dönüşme riski taşır. VIN ve VAIN, genellikle genital siğillerden farklıdır ve genellikle hiçbir belirti göstermeyebilir, bu yüzden düzenli taramalar bu durumların erken teşhisinde önemlidir.

Human Papilloma Virüsü (HPV), siğillerin en yaygın nedeni olan bir virüstür. HPV'nin 300'den fazla türü bulunmaktadır ve her biri, vücudun belirli bir bölgesinde siğil oluşumuna neden olabilir.

Siğiller, HPV enfeksiyonunun bir belirtisi veya sonucu olarak ortaya çıkar. Bu nedenle, bir siğilin varlığı, HPV virüsünün vücutta aktif olduğunu gösterir. Ancak, bir siğilin tedavi edilmesi, enfeksiyonun kendisinin giderildiği anlamına gelmez. Yani, bir siğilin ortadan kaldırılması, HPV virüsünün vücuttan tamamen atılmasını garanti etmez.

HPV enfeksiyonunun tedavisinde siğillerin etkili bir şekilde yok edilmesi önemli bir adımdır. Ancak, bu, virüsle mücadelede yalnızca bir bölümüdür. İyileşme süreci genellikle vücudun bağışıklık sisteminin virüsle savaşması ve enfeksiyonu atması gerektiği anlamına gelir. Bu süre zarfında, siğillerin tedavi edilmesi, enfeksiyonun semptomlarını yönetmeye yardımcı olabilir, ancak HPV'nin vücuttan tamamen atılmasını sağlamaz.

Dolayısıyla, HPV ve siğiller arasındaki ilişki, virüsün varlığını ve aktivitesini belirleme ve tedavi etme yöntemlerini anlamada önemlidir. Bu, özellikle HPV'nin bazı türlerinin belirli kanser türlerine yol açabileceği göz önüne alındığında, erken tanı ve tedavinin hayati önem taşıdığı durumlardır.

Çocuklar genellikle siğillere yetişkinlere göre daha duyarlıdır çünkü bağışıklık sistemleri tam olarak gelişmemiştir. Tedavi genellikle aynıdır, ancak tedavi seçimi çocuğun yaşına ve genel sağlık durumuna bağlıdır.

HPV aşısı, Human Papilloma Virüsü'nün (HPV) belirli türlerine karşı vücudun bağışıklık yanıtını tetikler ve böylece bu virüsün neden olduğu bir dizi hastalığı önlemeye yardımcı olur. İki ana HPV aşısı vardır: quadrivalent (4-valent) ve nonavalent (9-valent).

HPV, deri veya mukoza hücrelerine girer ve bu hücrelerin kontrolsüz bir şekilde çoğalmasını uyarır. Bu çoğalma süreci, siğilin oluşumuna yol açar. Bağışıklık sistemi, virüsleri ve bakterileri hedefleyerek ve yok ederek vücudu korur. Bu süreç, HPV'nin neden olduğu siğillerle de aynıdır. Bağışıklık sistemi, HPV' yi tanır ve virüsü yok etmeye çalışır.

Ancak, siğiller genellikle cildin en üst tabakasında bulunur ve bu, bağışıklık sisteminin tam anlamıyla virüse müdahale etmesini zorlaştırır. Çünkü siğiller kana karışmaz ve bu durum, vücudun genel bağışıklık yanıtını tetiklemez. Diğer bir deyişle, vücut genel olarak HPV enfeksiyonunun varlığından haberdar olmaz.

Bu durum, bağışıklık sisteminin, HPV'nin neden olduğu siğilleri tamamen yok etmekte yetersiz kalmasına yol açabilir. Sonuç olarak, bu virüs bazen hücrelerde kalıcı hale gelebilir ve siğillerin tekrarlamasına neden olabilir. Bu nedenle, bir siğil tedavi edildiğinde, HPV'nin neden olduğu enfeksiyon tamamen yok olmayabilir ve bu da siğillerin tekrarlama riskini artırır.